Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης δεν είναι απλώς ένας εμπορικός θεσμός· είναι κομμάτι της ψυχής της πόλης. Για δεκαετίες υπήρξε το μεγάλο ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη, το σημείο συνάντησης για μικρούς και μεγάλους, ένας θεσμός που έβαζε τη Θεσσαλονίκη στο επίκεντρο όλης της Ελλάδας.
Η αρχή ενός οράματος
Η ιστορία ξεκινά το 1926, όταν ο Ιωάννης Αδραγούμης, γενικός διοικητής Μακεδονίας, συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθεί μια Διεθνής Έκθεση στη Θεσσαλονίκη. Το όραμά του ήταν η πόλη να γίνει εμπορικό και πολιτιστικό σταυροδρόμι για τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο δρόμος που ενώνει τον Λευκό Πύργο με την Έκθεση φέρει σήμερα το όνομά του.
Η χρυσή εποχή της ΔΕΘ
- Lunapark που μάγευε μικρούς και μεγάλους.
- Περίπτερα με εκθέματα από όλο τον κόσμο, που παρουσίαζαν καινοτομίες, νέα αυτοκίνητα, ηλεκτρικές συσκευές – προϊόντα που τότε έμοιαζαν «θαύματα».
- Κοινωνικό γεγονός: οικογένειες, φίλοι και παρέες από την Τούμπα, τη Χαριλάου, την Πυλαία, τη Σταυρούπολη, τον Εύοσμο κατέβαιναν όλοι μαζί.
Οι μνήμες του ραδιοφώνου
Η ΔΕΘ έδινε ζωή και στα ερτζιανά. Ο δημοσιογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας Μάντζιος, που τη δεκαετία 2000-2010 έκανε καθημερινά εκπομπή Free Fall στον FM101, 19.00-21.00, θυμάται:
«Στην οδό Αγγελάκη, που ήταν και τα στούντιο, δεν μπορούσες να περάσεις από τον κόσμο. Δεν υπήρχε περίπτωση να βρεις θέση να παρκάρεις, οι δρόμοι έκλειναν. Η πόλη ολόκληρη κατέβαινε κάτω. Ήταν μια γιορτή για τη Θεσσαλονίκη».
Ακόμη και στις αρχές του 2000, η Έκθεση κρατούσε κάτι από την αίγλη του παρελθόντος – ήταν σημείο αναφοράς και αφορμή για βόλτα, συνάντηση και διασκέδαση.
Από τη γιορτή στο «φρούριο»
Σήμερα, η εικόνα είναι διαφορετική. Τα εγκαίνια της Έκθεσης ταυτίζονται με την κάθοδο του πρωθυπουργού και των υπουργών, με αποτέλεσμα η πόλη να μετατρέπεται σε αστυνομοκρατούμενο φρούριο. Κλειστοί δρόμοι, μπλόκα και περιορισμοί έχουν αντικαταστήσει την ελεύθερη ατμόσφαιρα.
Το κλίμα χαράς έχει αντικατασταθεί από αγωνία και ταλαιπωρία. Οι πολιτικοί, με την παρουσία τους, έχουν αλλάξει τον χαρακτήρα της Έκθεσης. Χάθηκε ο αέρας, οι μουσικές, οι φωνές των παιδιών στο Lunapark και η αίσθηση μιας πόλης που ζούσε για μια γιορτή.
Γιατί χάθηκε η αίγλη
- Οι αγορές πλέον γίνονται διαδικτυακά.
- Οι καινοτομίες παρουσιάζονται σε εξειδικευμένα φόρουμ και τεχνολογικές εκθέσεις.
- Οι επισκέπτες έχουν διαφορετικές προσδοκίες και ανάγκες.
Το αύριο της ΔΕΘ
- Στρέψει το ενδιαφέρον στη νεανική δημιουργία και στα startups.
- Δώσει χώρο στη γαστρονομία, στον πολιτισμό και στη μουσική.
- Διατηρήσει ζωντανό το στοιχείο της συνάντησης και της γιορτής.
Συμπέρασμα
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης υπήρξε για δεκαετίες η καρδιά της πόλης. Σήμερα δείχνει κουρασμένη, εγκλωβισμένη ανάμεσα σε πολιτικές σκοπιμότητες και σε μια εποχή που τρέχει αλλού. Όμως η νοσταλγία του κόσμου δείχνει ότι υπάρχει έδαφος για αναγέννηση. Η Έκθεση χρειάζεται να ξαναβρεί τον αυθεντικό της χαρακτήρα: το γέλιο, τη μουσική, τη βόλτα και την αίσθηση της γιορτής που έκανε κάθε Σεπτέμβρη τη Θεσσαλονίκη να λάμπει.
🔹 Θέλεις να προβάλλεις την επιχείρησή σου σε χιλιάδες ταξιδιώτες;
💡 Αυξήστε την προβολή σας μέσω της εκπομπής μας, του site και των social media μας!
📩 Επικοινωνήστε μαζί μας: Kostasmantzios@kostasmantzios.com
📺 Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας: YouTube – Kostas Mantzios Official
Κάντε εγγραφή στο Instagram για να μην χάσετε τα ταξίδια μας kostas_mantzios_
