Σε μια εποχή που τα ταξίδια έγιναν ευκολότερα από ποτέ
Η διάκριση ανάμεσα στον τουρίστα και τον ταξιδιώτη αποκτά ουσιαστικό νόημα. Δεν έχει να κάνει με την οικονομική δυνατότητα, τον προορισμό ή το μέσο μεταφοράς. Έχει να κάνει με τη στάση ζωής, την πρόθεση και το βλέμμα που ρίχνει κανείς στον κόσμο.
Ο τουρίστας επισκέπτεται έναν τόπο για να τον δει, να τον καταναλώσει, να τον προσθέσει στη συλλογή των εμπειριών του. Κινείται με βάση έναν προκαθορισμένο οδηγό, φωτογραφίζει τα highlights και συχνά δεν βγαίνει από τα όρια που έχει χαράξει η βιομηχανία τουρισμού. Ο ταξιδιώτης, αντίθετα, ζει τον τόπο. Τον παρατηρεί, τον ακούει, τον αγγίζει. Δεν ψάχνει απλώς να δει, αλλά να κατανοήσει. Να βρει τον παλμό πίσω από τα αξιοθέατα, να συνδεθεί με τους ανθρώπους και την ιστορία τους.
Ο τουρίστας στη Σαντορίνη θα περιμένει τη δύση στο Ημεροβίγλι μαζί με χιλιάδες άλλους, θα φάει σε κάποιο γνωστό εστιατόριο με βαθμολογία στο διαδίκτυο και θα αναχωρήσει την επόμενη μέρα για άλλο νησί. Ο ταξιδιώτης θα περπατήσει ως το Μεγαλοχώρι, θα μπει σε ένα καφενείο, θα μιλήσει με έναν ντόπιο για τον τρύγο, θα καθίσει ώρες χωρίς να κοιτάει το ρολόι. Δεν βιάζεται, γιατί δεν έχει στόχο να τα προλάβει όλα — έχει στόχο να ζήσει κάτι αληθινό.
Η διαφορά αποτυπώνεται και στη διαχείριση του χρόνου. Ο τουρίστας συχνά έχει ένα γεμάτο πρόγραμμα, με αξιοθέατα, μουσεία, παραλίες και κρατήσεις. Ο ταξιδιώτης προσαρμόζεται, αφήνει περιθώριο για το απρόσμενο, δίνει χώρο στις συναντήσεις και στις αυθόρμητες εμπειρίες. Αν του προτείνουν να ακολουθήσει ένα πανηγύρι σε κάποιο ορεινό χωριό, θα το κάνει, ακόμη κι αν χρειαστεί να αλλάξει το πλάνο του.
Ο τουρίστας προσεγγίζει τον προορισμό ως παροχέα υπηρεσιών:
Αναζητά άνεση, ταχύτητα, προβλέψιμη ποιότητα. Ο ταξιδιώτης βλέπει τον τόπο ως ζωντανό οργανισμό. Θέλει να μάθει πώς ζουν οι άνθρωποι, τι γεύσεις έχουν οι κουζίνες που δεν βρίσκονται στα φυλλάδια, πώς είναι ένα καλοκαίρι στην αυλή μιας γιαγιάς που βράζει μαρμελάδα σύκο. Για τον τουρίστα, η φιλοξενία είναι εξυπηρέτηση. Για τον ταξιδιώτη, είναι ανθρώπινη σύνδεση.
Σημαντικό στοιχείο είναι και η προσδοκία. Ο τουρίστας συχνά έρχεται με ένα σετ προκαθορισμένων προσδοκιών. Αν δεν τις βρει, απογοητεύεται. Ο ταξιδιώτης, όμως, είναι διατεθειμένος να αφεθεί σε ό,τι προκύψει. Η εμπειρία του δεν μετριέται σε φωτογραφίες, αλλά σε συναισθήματα. Δεν φεύγει με check list, αλλά με ιστορίες που δεν περίμενε να ζήσει.
Ίσως όλοι μας να έχουμε υπάρξει και τουρίστες και ταξιδιώτες, αναλόγως των περιστάσεων.
Η διαφορά δεν είναι απόλυτη. Είναι ρευστή και εξαρτάται από τη διάθεση, τις προθέσεις, τη φάση της ζωής. Όμως η επιλογή να ζήσεις έναν τόπο αντί να τον καταναλώσεις, είναι αυτή που δίνει νόημα στο ταξίδι. Κι αν το επιτρέψεις στον εαυτό σου, ακόμη και το πιο μικρό χωριό μπορεί να σου αποκαλύψει έναν ολόκληρο κόσμο.
🔹 Θέλεις να προβάλλεις την επιχείρησή σου σε χιλιάδες ταξιδιώτες;
💡 Αυξήστε την προβολή σας μέσω της εκπομπής μας, του site και των social media μας!
📩 Επικοινωνήστε μαζί μας: Kostasmantzios@kostasmantzios.com
📺 Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας: YouTube – Kostas Mantzios Official
Κάντε εγγραφή στο Instagram για να μην χάσετε τα ταξίδια μας kostas_mantzios_
